Ο τολμών νικά όταν η «γαλάζια πατρίδα» του Ερντογάν βυθίζεται

Στο πλαίσιο αυτό, στο τωρινό άρθρο περιγράφω μία πιθανή στρατηγική που μπορούμε να ακολουθήσουμε από δω και πέρα.

Ξεκινάμε με τρεις παρατηρήσεις.  Πρώτον, φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αρχίζουν να συνειδητοποιούν το μέγεθος του προβλήματος, αλλά δεν είναι έτοιμοι για αποτελεσματικές κυρώσεις για δικούς τους στρατηγικούς λόγους, παρότι καταλαβαίνουν ότι θα έχουν χειρότερα προβλήματα να αντιμετωπίσουν αργότερα. Δεύτερον, ο κ. Ερντογάν τα παίζει όλα για όλα μέχρι τις Αμερικανικές εκλογές, όπως σωστά πολλοί αναλυτές έχουν πει, γιατί αυτό του έμεινε, και δεν πρόκειται να υποχωρήσει βλέποντας ότι η «γαλάζια πατρίδα» του βυθίζεται οσονούπω. Όπως ανακοίνωσε ο κ. Τσαβούσογλου το Σάββατο, το Ορούτς Ρέις θα παραμείνει για τρεις μήνες στην Ανατολική Μεσόγειο. Τρίτον, η περίπτωση έναρξης πολέμου από την Τουρκία θεωρητικά αποκλείεται γιατί δεν την συμφέρει καθόλου για πληθώρα στρατιωτικών, οικονομικών και πολιτικών λόγων, εκτός και αν υπάρχει ατύχημα.

Οπότε εμείς τι κάνουμε; Νομίζω λίγο παραπάνω από αυτό που κάνουμε ήδη. Λέμε στους συμμάχους μας ότι, σε αντίθεση με τις μαξιμαλιστικές θέσεις της Τουρκίας, εμείς θέλουμε διπλωματική λύση στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας. Και συμφωνούμε σε διάλογο αλλά μόνο για την ΑΟΖ, και υπό τον όρο ότι η Τουρκία σταματάει αυθωρεί και παραχρήμα όλες ανεξαιρέτως τις προκλήσεις, παραβιάσεις και παραβάσεις σε θάλασσα και αέρα!

Όσον αφορά τη Χάγη, ξέρουμε ότι η Τουρκία δεν θέλει προσφυγή στη Χάγη, προφανώς γιατί καταλαβαίνει ότι σίγουρα θα χάσει από την εξωπραγματική και αμετακίνητη διαπραγματευτική θέση που έχει πάρει ότι «τα νησιά που είναι κοντά στην Ανατολία δεν έχουν υφαλοκρηπίδα». Ομολογώ όμως ότι κατά την ταπεινή μου γνώμη η προσφυγή στη Χάγη δεν είναι πανάκεια και δεν πρέπει να είναι προτεραιότητά μας, τουλάχιστον πριν συνάψουμε συμφωνίες ΑΟΖ με την Αλβανία και τη Λιβύη. Προσοχή τι εύχεσαι, που λένε και οι Αγγλοσάξονες. Σημειώστε ότι η Χάγη αναφέρθηκε στο άτυπο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων.

Επίσης, λέμε στους συμμάχους μας ότι αφού ο κ. Ερντογάν συνεχίζει να μας προκαλεί, εμείς θα κάνουμε ότι μπορούμε για να προασπίσουμε και τη χώρα μας και την Ευρωπαϊκή επικράτεια, και τα Ευρωπαϊκά συμφέροντα. Συνεπώς, επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα και τον εναέριο χώρο στα 12 μίλια και στο Αιγαίο. Το casus belli είναι μη αξιόπιστη απειλή, διότι δεν μπορεί να μας κάνει πόλεμο η Τουρκία για μονομερές δικαίωμα που έχουμε από το διεθνές δίκαιο. Μπορεί βέβαια ο κ. Ερντογάν να κάνει χειρότερες προκλήσεις από αυτές που κάνει, και νομίζω ότι αυτό θα κάνει ανεξάρτητα από το τι κάνουμε εμείς, που όμως θα γυρίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη χειρότερα εναντίον του, και θα του δημιουργήσει σοβαρότερα διπλωματικά προβλήματα, ιδίως αν ο κ. Μπάϊντεν κερδίσει τις Αμερικανικές εκλογές.

Ταυτόχρονα, νομίζω πρέπει να προωθήσουμε συμφωνίες ΑΟΖ με την Κύπρο, και την Αλβανία, και μνημόνιο με την βουλή της Λιβύης.  Όσον αφορά την φίλη Αλβανία, αυτή ξέρει ότι μας χρειάζεται για τον ευρωπαϊκό δρόμο της. Εκτός και αν ενδιαφέρεται να γίνει προτεκτοράτο της Τουρκίας και να χάσει την ανεξαρτησία της όπως η Δυτική Λιβύη.

‘Oσο για την «Τουρκική μειονότητα» στην Ελλάδα που αναφέρει επιμελώς η Τουρκία, ο τελευταίος που μπορεί να μιλάει για μειονότητες είναι η Τουρκία, καθότι  η Τουρκία δεν είναι παρά ένα συνονθύλευμα μειονοτήτων.  Εξ όσων γνωρίζω, τα σύνεργα για εξετάσεις DNA στο σπίτι απαγορεύονται στην Τουρκία. Αν έκαναν εξετάσεις DNA σε όλους τους Τούρκους πολίτες, διερωτώμαι μήπως έβρισκαν ’Έλληνες, Ιταλούς, Κούρδους, Αρμένιους, Ισραηλίτες, Ασσύριους και άλλους μεσανατολίτες στην μεγαλύτερη πλειοψηφία;  Γιατί οι μέχρι τώρα ενδείξεις αυτό δείχνουν. Μήπως ο κ. Ερντογάν ο ίδιος με καταγωγή από την Ριζούντα του Πόντου πρέπει να κάνει μία εξέταση DNA;

Όλοι οι Έλληνες έχουμε κουραστεί με τα τερτίπια των Τούρκων ηγετών, τις παρανομίες, τις παραβιάσεις και τις εισβολές, από όταν γεννηθήκαμε.  Όσο κρατάει η Τουρκία την κατάσταση στο πορτοκαλί/κόκκινο, τόσο ας κάνουμε ότι μπορούμε από το μέρος μας και ας εξασκήσουμε όλα τα δικαιώματά μας, καθότι συμφωνία με την Τουρκία δεν φαίνεται στον ορίζοντα, όσο διορατικοί και να είμαστε.

Εν κατακλείδι,  ο τολμών νικά. Η ατολμία του παρελθόντος δεν μας είχε βοηθήσει και δεν έχει καταπραΰνει την Τουρκία.