Τα νησιά Μάρσαλ καθάρισαν πλέον από τη ραδιενέργεια!
Επί δύο δεκαετίες ήταν το έδαφος όπου η Αμερική δοκίμαζε τα πυρηνικά της όπλα και φυσικά κανείς άνθρωπος δεν πλησίαζε μιας και η ραδιενέργεια στα νησιά του συμπλέγματος Μάρσαλ ήταν στα ύψη.
Σήμερα, οι επιστήμονες θεωρούν ότι σχεδόν όλες οι ατόλες του συμπλέγματος, πλην της διαβόητης Ατόλης Μπικίνι, είναι έτοιμες να δεχθούν ξανά κόσμο αλλά… όχι για πολύ!
Για να εξετάσουν αν τα παλιά πεδία πυρηνικών δοκιμών έχουν καθαρίσει από τη ραδιενέργεια, ερευνητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια μέτρησαν τα επίπεδα των ακτίνων γάμμα σε έξι νησιά που είχαν φιλοξενήσει πυρηνικές δοκιμές, ένα νησί που είχε μείνει αλώβητο, καθώς και στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης.
Σε πέντε από τα έξι νησάκια τα επίπεδα ακτινοβολίας περιορίζονταν στα 40 millirem ανά έτος, πολύ κάτω από το ασφαλές όριο των 100 millirem ανά έτος, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση PNAS.
Στο Μπικίνι Άιλαντ, όμως, η μέτρηση έφτασε τα 184 millirem το χρόνο.
Τα αποτελέσματα αυτά ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα, εντύπωση όμως προκαλούν τα ευρήματα στο Σέντραλ Παρκ, όπου τα επίπεδα ακτινοβολίας έφταναν ακριβώς στο όριο των 100 millirem ανά έτος, πιθανότατα λόγω της φυσικής ραδιενέργειας των υποκείμενων πετρωμάτων γρανίτη.
Τα χαμηλά επίπεδα που μετρήθηκαν στα Νησιά Μάρσαλ είναι ενθαρρυντικά, ωστόσο δεν σημαίνουν ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα είναι και πάλι έτοιμο να κατοικηθεί: οι ερευνητές πρέπει πρώτα να βεβαιωθούν ότι οι κάτοικοι δεν θα απορροφούσαν ραδιενέργεια μέσω άλλων οδών, όπως για παράδειγμα η διατροφή.
Σε πέντε από τα έξι νησάκια τα επίπεδα ακτινοβολίας περιορίζονταν στα 40 millirem ανά έτος, πολύ κάτω από το ασφαλές όριο των 100 millirem ανά έτος, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση PNAS.
Στο Μπικίνι Άιλαντ, όμως, η μέτρηση έφτασε τα 184 millirem το χρόνο.
Τα αποτελέσματα αυτά ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα, εντύπωση όμως προκαλούν τα ευρήματα στο Σέντραλ Παρκ, όπου τα επίπεδα ακτινοβολίας έφταναν ακριβώς στο όριο των 100 millirem ανά έτος, πιθανότατα λόγω της φυσικής ραδιενέργειας των υποκείμενων πετρωμάτων γρανίτη.
Τα χαμηλά επίπεδα που μετρήθηκαν στα Νησιά Μάρσαλ είναι ενθαρρυντικά, ωστόσο δεν σημαίνουν ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα είναι και πάλι έτοιμο να κατοικηθεί: οι ερευνητές πρέπει πρώτα να βεβαιωθούν ότι οι κάτοικοι δεν θα απορροφούσαν ραδιενέργεια μέσω άλλων οδών, όπως για παράδειγμα η διατροφή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου