Ποιος ωφελείται από τη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ;
Μάχες μεγάλης κλίμακας ξεκίνησαν τη νύχτα της 2ας Απριλίου 2016 στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ μεταξύ της τοπικής εθνότητας, και του στρατού του Αζερμπαϊτζάν.
Χρησιμοποιήθηκαν πυροβολικό και αεροπορία, με τις δύο πλευρές να αλληλοκατηγορούνται για την κλιμάκωση της σύγκρουσης.
Οι πρώτες ενδείξεις...
δείχνουν μια προγραμματισμένη από το Αζερμπαϊτζάν επίθεση.
δείχνουν μια προγραμματισμένη από το Αζερμπαϊτζάν επίθεση.
Η σύγκρουση μεταξύ των δύο λαών της περιοχής (χριστιανοί Αρμένιοι και μουσουλμάνοι Αζέροι που σχετίζονται με τους Τούρκους), πάει πολλά χρόνια πίσω στον χρόνο..
Για την Αρμενία, η επανάληψη της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι πιο επικίνδυνη.
Η σύγκρουση της δεκαετίας του '80 και στις αρχές του '90 είχε ευνοϊκά αποτελέσματα για την Αρμενία.
Στην πραγματικότητα, η περιοχή ήταν υπό αρμενικό έλεγχο και δεν είχε κανένα λόγο να προκαλέσει το Αζερμπαϊτζάν.
Οι Αζέροι μετά την ήττα στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ τη δεκαετία του '90, ενισχύθηκαν σημαντικά και εκσυγχρόνισαν το στρατό τους.
Τα χρήματα από την πώληση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου βοήθησαν να επιτευχθεί αυτή η αποστολή.
Η Αρμενία δεν διαθέτει τέτοιους πόρους.
Όσον αφορά το μέγεθος του στρατού, συμπεριλαμβανομένων των εφέδρων, πληθυσμού, οικονομικού δυναμικού, το Αζερμπαϊτζάν υποσκελίζει την Αρμενία και τη Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Αυτό σημαίνει ότι ο πόλεμος για την αρμένικη πλευρά είναι ρίσκο.
Επιπλέον, η Αρμενία θα αναγκαστεί να δεχτεί χιλιάδες πρόσφυγες, οι οποίοι θα γίνουν βαρύ φορτίο για το κοινωνικό σύστημα της χώρας.
Οι κίνδυνοι για το Αζερμπαϊτζάν τώρα: η σημερινή γεωπολιτική κατάσταση δεν είναι και η πιο ευνοϊκή για την έναρξη του πολέμου, λόγω των συμμαχικών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Αρμενίας.
Η Ρωσία μάλλον δεν θα παρέμβει στη σύγκρουση, αν οι μάχες δεν υπερβούν τα όρια του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν σαφώς θα ηττηθεί, όπως η Γεωργία το 2008.
Ο κίνδυνος της μετατροπής της σύγκρουσης σε ένα περιφερειακό-γενικευμένο πόλεμο πλήρους κλίμακας είναι πολύ υψηλός.
Μεταξύ των μεγάλων γεωπολιτικών παικτών, η επανάληψη της σύγκρουσης είναι ίσως πιο ασύμφορη για τη Ρωσία.
Η Ρωσία είναι ο εγγυητής της ειρήνης στο Νότιο Καύκασο και σύμμαχος της Αρμενίας. Σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, η Ρωσία πρέπει να βοηθήσει την Αρμενία, αν εκείνη το ζητήσει.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, παρόλο που η Ρωσία έχει καλές σχέσεις με την Αρμενία, έχει προσεγγίσει και το Αζερμπαϊτζάν σε τέτοιο βαθμό που άρχισε να του προμηθεύει όπλα. Πόλεμος θα σήμαινε την κατάρρευση των διεθνών σχέσεων, που με κόπο η Ρωσία δημιούργησε στην περιοχή.
Στο έδαφος της Αρμενίας βρίσκονται ρωσικές στρατιωτικές βάσεις.
Σε περίπτωση κλιμάκωσης του πολέμου, η Ρωσία μπορεί να συμμετέχει, (ίσως δεν την εξυπηρετεί καθώς έχει ήδη συγκρουστεί στη Συρία και στην Ουκρανία).
Η Τουρκία, ως περιφερειακός παίκτης μπορεί να αποκομίσει κάποιο όφελος από τη σύγκρουση στα ανατολικά της.
Πρώτα απ' όλα θα αναγκάσει τη Ρωσία να μειώσει την προσοχή της στο συριακό ζήτημα. Επιπλέον, το Αζερμπαϊτζάν με την έναρξη του πολέμου υπονόμευσε τις δικές του σχέσεις με τη Ρωσία, που σημαίνει ότι ανεξάρτητα από την έκβαση του πολέμου, θα έχει ακόμα πιο θερμούς δεσμούς με την Τουρκία .
Είναι σημαντικό το γεγονός ότι νωρίτερα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Τσαβούσογλου, είπε ότι η χώρα του θα στηρίξει την «απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών του Αζερμπαϊτζάν", δηλαδή, την επιθετικότητα εναντίον του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Την ίδια στιγμή, αν ο πόλεμος πάει πέρα από το σύνορα του Καραμπάχ, ενέχει κινδύνους για την Τουρκία.
Η Τουρκία θα πρέπει να αρχίσει να παρέχει σημαντική βοήθεια στο Αζερμπαϊτζάν. Δεδομένου του πολέμου στις κουρδικές περιοχές της ίδιας της Τουρκίας, θα αποσπαστεί η τουρκική προσοχή από τη Συρία.
Οι ΗΠΑ επίσης ενδιαφέρονται για την αποδυνάμωση του ρόλου της Τουρκίας στη συριακή σύγκρουση και δίνει την ευκαιρία να κάνουν πλήρη χρήση του κουρδικού παράγοντα.
Αν η Ρωσία θα υποστηρίξει την Αρμενία, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πάρουν τον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν;
Ή δεν μετέχουν καθόλου σε αυτό το πανηγύρι;
Σε αντίθεση με την Τουρκία, οι Ηνωμένες Πολιτείες σε κάθε περίπτωση δεν θα ηττηθούν. Κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ ήταν στην Ουάσιγκτον.
Μία μέρα πριν, συναντήθηκε με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.
Ήταν ο τελευταίος υψηλόβαθμος αξιωματούχος, ο οποίος μίλησε με τον Αλίεφ πριν ο στρατός του ξεκινήσει την επίθεση.
Η συμπεριφορά του Αλίεφ μαρτυρεί ότι έλαβε υποστήριξη από ξένες δυνάμεις, κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών.
Νωρίτερα στις 15 Μαρτίου, έκανε μια επίσκεψη στην Άγκυρα..
Όσον αφορά την Τουρκία, ο πρόεδρος αυτής της χώρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εξέφρασε τα συλλυπητήριά του για το θάνατο των στρατιωτών του Αζερμπαϊτζάν.
Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Ισμέτ Γιλμάζ υποστήριξε ένθερμα μια "δίκαιη θέση" του Αζερμπαϊτζάν.
Τί θα συμβεί;
Λίγο υπομονή..
Ο ευρύτερος παραλογισμός κυριαρχεί...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου